ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ

Ιστορεῖ τόν ψυχισμό, τήν διαταραχή τῆς ψυχικῆς ἰσορροπίας καί τόν τελικό θρυμματισμό τῆς προσωπικότητας τοῦ ἀνθρώπου πού ζεῖ ἐναλλασσόμενες σχέσεις μέ τό ἄλλο φύλο.

Ἱστορικό διήγημα βασισμένο στό μαρτύριο τῶν ἐν Λουγδούνῳ (σημερινή Λυών τῆς Γαλλίας) μαρτυρησάντων.

Ιστορικό διήγημα (διασκευή)

Η Λήδα, μια νέα γυναίκα, έχει τη δύναμη να κυβερνάει τη ζωή της χωρίς συμβιβασμούς και υποχωρήσεις. Διαλέγει το δύσκολο ρόλο της συζύγου και της μάνας και τον πορεύεται…

Η μικρή επαρχία περιμένει ανυπόμονα τον ερχομό ενός πλούσιου μετανάστη συντοπίτη της. Συγχρόνως όμως φθάνει και κάποιος άλλος, αθόρυβος άνθρωπος αγάπης, ο Νικόδημος Χλωράφης…

Η νεαρή Αλεξάνδρα κάποια μέρα εγκαταλείπει το μικρό χωριό της, το ποτάμι, τα δέντρα, τα πιο αγαπημένα της πρόσωπα και παίρνει το τρένο για την Αθήνα. Εκεί νομίζει ότι…

Δέν ἀπόλαυσε τό πατρικό χάδι ὁ ἤρωας. Ἀλλά τελικά -κατά τήν διαδρομή τῶν ἀτέλειωτων περιπετειῶν του- εἶχε τήν εὐτυχία νά βρεῖ τόν Πατέρα.

Μέσα από τις δυσκολίες, δύο νέοι βιώνουν την αγάπη και την πληρότητα ενός ευλογημένου γάμου. Ο χρόνος όμως κρύβει εκπλήξεις, οι στιγμές παγίδες…

Παιδιά δίχως τή ζεστή οἰκογενειακή φωλιά φτερουγίζουν στήν ἀνέλπιδη σκοτεινιά καί σπᾶνε τά φτερά τους στά βράχια τῆς ἀπελπισίας.

Aδιαφορία και πλήξη βασίλευαν στην οικογένεια. Ο πατέρας, ακροβατεί επικίνδυνα σε μονοπάτια σκοτεινά κι άγνωστα, κυνηγώντας απολαύσεις καθημερινές, κι η μητέρα, απογοητευμένη παραπαίει…

«… Είμαι «η μοναχοκόρη», η Αλεξάνδρα Πρόκου. Αισθάνομαι την ανάγκη να καταγράψω τη δική μου ιστορία, να καταθέσω την ψυχή μου…».

Κοινωνικό διήγημα με ψυχογραφικές προεκτάσεις, πάνω στο θέμα της πορείας του σύγχρονου ανθρώπου

Ο Έκτορας παιδί αγνώστων γονέων βρίσκεται εγκαταλειμένος στους «πέντε δρόμους» χωρίς δικαιώματα στη ζωή. Κάποιοι άνθρωποι περιμαζεύουν αυτό το ξεχασμένο «σπουργίτι»…