ΧΑΝΩ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ!

Όταν πρωτάκουσα την απελπισμένη κραυγή κάποιου γονιού “χάνω το παιδί μου”, στην αρχή σφίχτηκε ή καρδιά μου, συμπόνεσα το γονιό και συμμερίστηκα κι εγώ την απελπισία του. Ύστερα ό κρυμμένος μέσα μου Φαρισαίος, ό ηθικολόγος, άρχισε να καταρτίζει καταλόγους ενοχών για λογαριασμό του γονιού, τι λάθη και τί εγκλήματα έκαναν και οι δυο γονείς στην αγωγή του παιδιού τους. Και τα πράγματα δικαιώνουν πάντοτε τον ηθικολόγο… Όταν πέσομε στα πόδια συντριμμένοι ζητώντας το έλεος του Θεού για τα παιδιά μας, θ’ αρχίσουν ν’ αλλάζουν και τα παιδιά μας. Διατηρώ έντονη τη μνήμη της έκπληξής μου από τα λόγια του Γέροντα Πορφυρίου, όταν του λέγαμε πώς ανησυχούμε για τα παιδιά μας κι αγωνιζόμαστε να τα κάνουμε καλύτερα: – Εσείς να γίνετε καλύτεροι κι αφήστε τα παιδιά σας ήσυχα μή τα βασανίζετε… (ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΣΤΟ ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ)

Περιεχόμενα

Πρόλογος
Πώς μπορούν οι καρδιές να κρατηθούν
αγαπημένες;
Γιατί αποτυγχάνουμε στίς σχέσεις μας;
Το βαθύ τραύμα της αποτυχημένης σχέσης
Πώς τα καταφέρνουμε και χανόμαστε
Η οικογένεια είναι μια αγκαλιά
προσώπων!
Στήριγμα της οικογένειας η ζωντανή ενορία
Η επιθετικότητα των παιδιών
Πώς θα συνεννοηθούμε με τα παιδιά μας;
Τα σχολικά βιβλία των παιδιών μας
Έφηβοι σε οικογενειακή αθλιότητα!
Χάνω το παιδί μου!
Ναρκωτικά:
Όλοι είμαστε συνυπεύθυνοι!
…Σαν το μικρό Χριστό
Ας χαρούμε τα Χριστούγεννα μαζί με τα παιδιά μας
“Θαυμάζω τις γυναίκες μας”
Για τη γιορτή της μητέρας
Μάνα
Καταναλωτισμός, πάθος ακυβέρνητο Επαναστατική λύση του οικονομικού
προβλήματος
Οι φτωχοί ξέρουν να αντέχουν
τη φτώχεια!
Ποιος νοιάζεται για το μέλλον
της Πατρίδας;
Πώς θα ξαναβρούμε το χαμένο νόημα;