ΙΣΙΔΩΡΟΥ ΠΗΛΟΥΣΙΩΤΟΥ 5

Περιγραφή

5ος Ἰσιδώρου Πηλουσιώτου: Ἐπιστολές, Βιβλίο Ε’, Ἐπιστολὲς Α’- ΦΞΘ’.

Ο άγιος Ισίδωρος ο Πηλουσιώτης (440) είναι μία από τις εξοχώτερες φυσιογνωμίες της παράδοσης της Ορθοδοξίας. Συγκαταλέγεται μεταξύ των οικουμενικών διδασκάλων και διαπρεπών πατέρων και χαρακτηρίζεται ως μία από τις ευγενέστερες μορφές της Εκκλησίας». Εν τούτοις το μέγεθος της προσωπικότητας, του έργου και της συμβολής του στα εκκλησιαστικά πράγματα είναι καλυμμένα κάτω από την ταπείνωση και την αφάνεια της μοναχικής ζωής, με την οποία επέλεξε να ευαρεστήσει τον Θεό. Στην αφάνεια αυτή συνέβαλε κατά πολύ και η κύρια μέθοδος παρέμβασης που διάλεξε να χρησιμοποιήσει, η αποστολή δηλαδή γραμμάτων προς διάφορες κατευθύνσεις, δια των οποίων επετύγχανε να είναι πανταχού παρών, αλλά και συγχρόνως πανταχόθεν απών. Με τον τρόπο αυτό φύλαξε προσεκτικά τους όρους της αναχωρητικής του ζωής χωρίς να αποφύγει την προσφορά και τη συμβολή του στον ποικιλόμορφο και πολυμέτωπο αγώνα της Εκκλησίας.
Παρά το μεγάλο ανάστημα του ανδρός, οι πληροφορίες που σώζονται για τη ζωή και τη δράση του είναι δυστυχώς ελάχιστες. Αυτό θα πρέπει μάλλον να το αποδώσουμε επίσης στην ολοκληρωτική του αφοσίωση στη μοναχική ζωή, στην οποία πέρασε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής μέχρι τον θάνατό του. […]
Η ωφέλεια που μπορεί να αποκομίσει ο αναγνώστης από τη μελέτη των επιστολών του αγίου Ισιδώρου του Πηλουσιώτου, εκτός από το γεγονός ότι μελετά ένα αγιοπατερικό κείμενο ενός εγκρίτου εκκλησιαστικού πατρός, έχει και το εξής ιδιάζον χαρακτηριστικό μέσα στις επιστολές θα δει να αντιμετωπίζεται μία μεγάλη ποικιλία περιπτώσεων, καταστάσεων και θεμάτων της καθημερινής ζωής από μία αγία και φωτισμένη προσωπικότητα […] (Από την εισαγωγή του πρώτου τόμου)
Περιεχόμενα
ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ
ΚΕΙΜΕΝΟ – ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ
ΕΠΙΣΤΟΛΗ Α’. ΑΝΤΙΟΧΩ, Ότι εκ πλεονεξίας των παθών επισυμβαίνουσιν αι της ψυχής ανωμαλίαι
ΕΠΙΣΤΟΛΗ Β’. ΕΡΜΟΓΕΝΕΙ ΚΑΙ ΛΑΜΠΕΤΙΩ ΚΑΙ ΛΕΟΝΤΙΩ ΕΠΙΣΚΟΠΟΙΣ, Ότι θείον έργον εστίν ανιμάν τους αμαρτωλούς εκ του βυθού της κακίας
ΕΠΙΣΤΟΛΗ Γ’. ΠΑΥΛΩ, Ότι άξιοι γέλωτός εισίν οι σεμνυνόμενοι επί τοις δοκούσι είναι αγαθοίς, τοις ως σκιαίς και ονείρασι και ατρανώτοις φαντασίαις εοικόσιν
ΕΠΙΣΤΟΛΗ Δ’. ΖΩΣΙΜΩ ΠΡΕΣΒΥΤΕΡΩ, Ότι δια των πραγμάτων χρη πείθειν τους ακούοντας, ότι εστί βασιλεία ουρανών, και εις επιθυμίαν αυτής τρέπειν
ΕΠΙΣΤΟΛΗ Ε’. ΔΟΜΗΤΙΩ ΚΟΜΗΤΙ, Ότι οι μάρτυρες τότε μάλλον χρη ανακηρύττεσθαι, ότε εν τη πάλη αποθνήσκουσιν
ΕΠΙΣΤΟΛΗ ς’. ΠΑΛΛΑΔΙΩ ΔΙΑΚΟΝΩ, Περί εξαγοράς εκκλησιαστικών αξιωμάτων
ΕΠΙΣΤΟΛΗ Ζ’. ΠΑΛΛΑΔΙΩ ΥΠΟΔΙΑΚΟΝΩ, Ότι τον επιεική χρη είναι και φιλάνθρωπον
ΕΠΙΣΤΟΛΗ Η’. ΑΛΦΙΝΩ ΥΠΟΔΙΑΚΟΝΩ, Ότι ο αλούς υπό της κακίας, εαλωκέναι δε ουκ οιόμενος, ανήκεστα νοσεί
ΕΠΙΣΤΟΛΗ Θ’. ΑΜΜΩΝΙΩ ΣΧΟΛΑΣΤΙΚΩ, Ότι χρη τους γονείς παιδιόθεν εγκατασπείρειν τοις εαυτών τέκνοις τον θείον λόγον και τον περί αρετής τρόπον
ΕΠΙΣΤΟΛΗ Ι’. ΣΥΜΜΑΧΩ , Ότι ο παρά τοις πιστοίς πόλεμος αργαλεώτερός εστί του εμφυλίου πολέμου
ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΙΑ’. ΜΑΡΤΙΝΙΑΝΩ ΚΑΙ ΖΩΣΙΜΩ, Ότι χρη φεύγειν την κακίαν, και διώκειν την αρετή […]

Μετάφραση ΠΑΠΑΕΥΑΓΓΕΛΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
Επιμέλεια ΜΕΡΕΤΑΚΗΣ Γ. ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ

Επιπλέον πληροφορίες