ΚΥΡΙΛΛΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑΣ 02

Περιγραφή

Στον παρόντα τόμο συνεχίζεται η έκδοση των επομένων πέντε Λόγων του έργου του αγίου πατρός Κυρίλλου Περί της εν Πνεύματι και αλήθεια προσκυνήσεως, το οποίο θα ολοκληρωθεί στον επόμενο τόμο, στον οποίο θα εκδοθούν οι υπόλοιποι Λόγοι ΙΒ’ – ΙΖ’.
Τα επί μέρους θέματα που αναλύονται από τον άγιο πατέρα στους πέντε αυτούς Λόγους είναι: Ο έβδομος Λόγος ως θέμα έχει την Αγάπη προς τους αδελφούς. Με το ίδιο θέμα ασχολείται και Ο όγδοος Λόγος, στον οποίο προστίθεται και ένα άλλο θέμα, που έχει σχέση με τη ρύθμιση των σχέσεων μεταξύ των αδελφών του παλαιού εκείνου νόμου την κλοπή μόσχου ή προβάτου. Η αγάπη προς τον Θεό είναι η υπέρτατη εντολή του Μωσαϊκού νόμου. Παραπλήσια και αδελφή της εντολής αυτής είναι και η αγάπη προς τον πλησίον, αφού σ’ αυτές τις δύο εντολές, σύμφωνα και με τον ίδιο τον νομοθέτη, τον Χριστό, στηρίζεται όλος ο νόμος και οι προφήτες. Συνεπώς πρέπει κανείς παράλληλα προς την αγάπη προς τον Θεό να ασκεί και την αγάπη προς τους αδελφούς του, γιατί, όποιος αγαπά τον Θεό, πρέπει να αγαπά και τον αδελφό του. Χρησιμοποιώντας πληθώρα παραδειγμάτων από την αγία Γραφή, μάς πείθει για τη μεγάλη σπουδαιότητα αυτών των δύο εντολών στην αρμονική σχέση του ανθρώπου προς τον Θεό.
Το θέμα των δύο επομένων Λόγων είναι η αγία Σκηνή του παλαιού νόμου, η οποία είχε στηθεί από τον Μωυσή κατόπιν εντολής και υποδείξεως του ιδίου του Θεού, και η οποία ήταν τύπος της Νέας Σκηνής, της Εκκλησίας του Χριστού. Χρησιμοποιώντας και εδώ πλήθος μαρτυριών από την Παλαιά Διαθήκη (Έξοδο, Αριθμούς και Δευτερονόμιο), ρίχνει πλούσιο φως και αποκαλύπτει κατά μοναδικό ίσως τρόπο την αλήθεια που κρυβόταν σε όλους εκείνους τους τύπους της παλαιάς Σκηνής, οι οποίοι ως σκοπό είχαν να προετοιμάσουν την είσοδο του άνθρωπου στη Νέα Σκηνή, την αληθινή Σκηνή, τη σωτήρια Σκηνή. Γιατί όλα εκείνα που τελούνταν στην Παλαιά Σκηνή καθάριζαν τον άνθρωπο μόνο εξωτερικά, δεν μπορούσαν όμως να τον σώσουν αυτό το προνόμιο το έχει μόνο η Νέα Σκηνή, η Εκκλησία του Χριστού, η οποία με τον μεγάλο μυσταγωγό της, τον μεγάλο αρχιερέα Χριστό, δίνει στον νέο άνθρωπο, τον ανακαινισμένο με τη χάρη του αγίου Πνεύματος, να ζει την αληθινή πνευματική ζωή κάτω από το φως του αιώνιου φωτοδότη, και ο οποίος ως αντάλλαγμα παρέχει σ’ αυτόν που συμμετέχει στο θάνατό του τη σωτηρία. […]
Αφού αναλύθηκαν κατά τον καλύτερο τρόπο οι τύποι της Παλαιάς Σκηνής και αποκαλύφθηκε η αλήθεια που κρυβόταν κάτω από αυτούς, σειρά είχε εκείνος που θα τελούσε όλα εκείνα στα οποία αποσκοπούσε η ίδρυση της αγίας Σκηνής. Και αυτός ήταν ο ιερέας. Έτσι ο ενδέκατος Λόγος ως θέμα έχει την ιερωσύνη, την παλαιά εκείνη, την κατά νόμον ιερωσύνη, η οποία, όπως και όλα εκείνα τα παλαιά, ήταν τύπος της εν Χριστώ ιερωσύνης. Αφού δηλαδή στήθηκε η αγία εκείνη Σκηνή, ακολούθησε η ανάδειξη των ιερέων. Ο ίδιος ο Θεός ανέδειξε ως πρώτο ιερέα τον Ααρών, θέλοντας να δείξει ότι ο ιερέας, και πολύ περισσότερο ο αρχιερέας, δεν είναι αυτόκλητος στο μεγάλο αυτό αξίωμα, αλλά καλείται από τον ίδιο τον Θεό. […] (Από την εισαγωγή της έκδοσης)
Περιεχόμενα
ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ
ΚΕΙΜΕΝΟ – ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ
ΕΝ ΠΝΕΥΜΑΤΙ ΚΑΙ ΑΛΗΘΕΙΑ ΠΡΟΣΚΥΝΗΣΕΩΣ ΚΑΙ ΛΑΤΡΕΙΑΣ
ΛΟΓΟΣ ΕΒΔΟΜΟΣ: Περί της εις αδελφούς αγάπης
ΛΟΓΟΣ ΟΓΔΟΟΣ: Έτι περί αγάπης της εις αδελφούς, και κατά του κλέπτοντος μόσχον ή πρόβατον
ΛΟΓΟΣ ΕΝΑΤΟΣ: Περί της αγίας σκηνής, ότι τύπος ην της εν Χριστώ Εκκλησίας
ΛΟΓΟΣ ΔΕΚΑΤΟΣ: Περί των αυτών έτι, και περί των εν αγία Σκηνή
ΛΟΓΟΣ ΕΝΔΕΚΑΤΟΣ: Περί ιερωσύνης, και ότι τύπος ην ή κατά νόμον της εν Χριστώ
ΕΥΡΕΤΗΡΙΑ
1. Ευρετήριο χωρίων της Γραφής
2. Ευρετήριο ονομάτων και πραγμάτων

Μετάφραση ΣΑΚΑΛΗΣ ΙΓΝΑΤΙΟΣ
Επιμέλεια ΜΕΡΕΤΑΚΗΣ Γ. ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ

Επιπλέον πληροφορίες