Ο ΤΡΕΛΟ-ΓΙΑΝΝΗΣ Β’

Περιγραφή

…Πολύ χαρά έδωσες στον καημένο το φούρναρη, που κάθε μέρα αγωνίζεται να βγάλει ψωμί για όλους μας, για πλουσίους και φτωχούς. Την ώρα που οι περισσότεροι άνθρωποι κοιμούνται ή διασκεδάζουν σε νυχτερινά κέντρα και μπαρ, Δημητράκη, ο κυρ-Αποστόλης ξυπνά. Σηκώνεται από τα άγρια χαράματα για να ζυμώσει, ώστε με την ανατολή του ηλίου να μπορούν όλοι να πάρουν ζεστό ψωμάκι (…) και να υμνήσουν τον Κύριο για το μεγάλο αυτό δώρο. “Άρτος στηρίζει καρδίαν ανθρώπου”, έλεγε ένας μεγάλος βασιλιάς και προφήτης, ο Δαυίδ. Αυτό να μην το ξεχνάς. Να παρακαλάς τον Χριστούλη μας να έχει καλά τον φούρναρη, έτσι ώστε να μας φροντίζει. Μεγάλο πράγμα το ψωμάκι. Σπουδαίος ο άρτος, όπως λέμε το ψωμί στην Εκκλησία μας. Αλλά υπάρχει και ένας άλλος άρτος, Δημήτρη, που όχι μόνο μας στηρίζει, αλλά μας κάνει να ζούμε αληθινά και να είμαστε ευτυχισμένοι. Είναι ο Χριστός, ο Άρτος της Ζωής. […] (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Επιπλέον πληροφορίες