ΣΤΟΥΣ ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΥΣ

Ξεχωριστή θέσι κατέχει στην Ορθόδοξο Εκκλησία η Θεοτόκος. Τόσο στη διδασκαλία, όσο και στη λατρεία της, κατέχει την τιμητικώτερη μετά τον Κύριο Ιησού Χριστό θέσι. Άλλωστε αυτή είναι, που και στον ουρανό είναι η “Πρώτη μετά τον Ένα” και κατέχει “τα Δευτερεία της Τριάδος”, κατά τον άγιο Ιωάννη τον Δαμασκηνό.
Βεβαίως στις μαρτυρίες, που έχουμε για τη ζωή της Εκκλησίας των πρώτων αιώνων, δεν βλέπουμε να γίνεται πολύς λόγος για την Παναγία Μητέρα του Κυρίου μας, όσος τουλάχιστον γίνεται στους μετέπειτα αιώνες, και ιδίως μετά τον 7ον. Η ερμηνεία του φαινομένου ότι δεν έχουμε θεολογική ανάπτυξι θεμάτων γύρω από την Θεοτόκο, είναι, νομίζουμε, το γεγονός ότι δεν είχαν αναφανή οι αιρέσεις εκείνες, που αμφισβητούσαν το μοναδικό ρόλο της Παναγίας και τη μοναδικότητα του προσώπου της. […] (Από τον πρόλογο του συγγραφέα)

Περιεχόμενα

Αφιέρωσις
Πρόλογος
Εισαγωγή Α. Τι σε καλέσωμεν, ω Κεχαριτωμένη;
Εισαγωγή Β. Ο Ακάθιστος Ύμνος
Νύμφη ανύμφευτος
Ο άγγελος Γαβριήλ
Η έκστασις
Η σύλληψις του Θεού
Άσπορος σύλληψις
Μύστις – Πίστις
Προοίμιο και σύνοψις
Σπορά και θερισμός
Θυμίαμα και ιλασμός
Αστέρι άδυτο
Απάνθρωπος και Φιλάνθρωπος
Παναγία η πυροσβέστρια
Ανόρθωσις και κατάπτωσις
Παλαιά και νέα κτίσις
Αμνός και ποιμένας
Τύπος Αναστάσεως
Στον ουρανό
Όλος για όλους
Όχημα πανάγιον
Παράβασις – Παράδεισος
Τεχνολογία και φιλοσοφία
Η Αγία Σοφία
Ήλθε να μας σώση
Τείχος των παρθένων
Σύλληψις και σύλησις
Τύπος και ρύπος
Ευωδία και ευωχία
Κιβωτός σωτηρίας
Προσφορά, όχι συμφορά
Ρόδον, το αμάραντον
Τράπεζα και πηγή
Ουρανός, γη, θάλασσα
Υποδοχή ή σφαγή;